Bartosz Jastrzębski (ur. 1976) – doktor habilitowany kulturoznawstwa, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, wykłada w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się pograniczem filozofii, teologii, antropologii i literatury, a także historią kultury oraz poszukiwaniami duchowymi i religijnymi; obecnie konserwatywną myślą filozoficzną i społeczną oraz jej związkami z teologią i filozofią religii. 

Ważniejsze publikacje: „Poezja przeciw filozofii. Idea wyobraźni i krytyka rozumu w poezji filozoficznej Williama Blake'a” (Wrocław 2006), „Pająk. Szkice prawie filozoficzne” (Wrocław 2007), „Próżniowy świat” (Wrocław 2008), „Wędrówki po codzienności. Eseje o paru ważnych rzeczach” (Wrocław 2011), „Krasnojarsk zero”,wraz z Jędrzejem Morawieckim (Warszawa 2012), „Przedbiegi Europy. Gawędy podróżne” (Wrocław 2013), „Innego piekła nie ma. Rozmowy o religii”, wraz z Jędrzejem Morawieckim (Wrocław 2014), „Cztery zachodnie staruchy. Reportaż o duchach i szamanach”, wraz z Jędrzejem Morawieckim (Białystok 2014), „Współcześni szamani buriaccy w przestrzeni miejskiej Ułan Ude” (Wrocław 2014), „Jutro spadną gromy”, wraz z Jędrzejem Morawieckim (Białystok 2015), „Ostatnie Królestwo. Szkice teologiczno-polityczne” (Warszawa 2016), „Vestigia Dei” (Warszawa 2017), „Światło Zachodu” (Warszawa 2019), „Listy o wolności i posłuszeństwie”, wraz z Krzysztofem Doroszem (Warszawa 2020), „Dies Irae. Szkice nienowoczesne” (Wrocław 2022). 

Nagrody i wyróżnienia: Nagroda im. Beaty Pawlak, wraz z Jędrzejem Morawieckim, za książkę „Krasnojarsk zero”, Nagroda Feniksa za tom esejów „Ostatnie Królestwo: Szkice teologiczno polityczne”, Nagroda im. Józefa Mackiewicza za książkę „Vestigia Dei” i ponownie ta nagroda za kolejną książkę „Światło Zachodu”.